Witamy na stronie naszej hodowli z Coyoacan FCI
HISTORIA RASY
Chodski Pies (Chodsky pes) to czeska rasa bardzo mało u nas popularna, chociaż bardzo stara – już w średniowieczu hodowana w zachodnich Czechach. Pies prawie nie znany ale zasługujący na szczególną uwagę wszystkich, którzy lubią zwierzęta, a zwłaszcza psy. Jest wyjątkowo wszechstronny, doskonale spisuje się jako pies stróżujący, pasterski , przewodnik i przede wszystkim pies do towarzystwa. Jednocześnie wesoły i zdyscyplinowany, łatwo się uczy i bardzo chętnie wykonuje polecenia, lubi współpracować z człowiekiem, a jego poświęcenie i oddanie swojemu panu budzi podziw. Cechuje go żywy charakter, jest przymilny w stosunku do członków rodziny zwłaszcza dzieci. W stosunku do obcych obcych jest powściągliwy, jednakże w sytuacji zagrożenia swoich bliskich czy ich majątku potrafi być ostry i groźny. Jest doskonałym psem pilnującym i towarzyszącym, osiąga doskonałe wyniki w szkoleniu, również bardzo zaawansowanym. Jest obdarzony doskonałym nosem, pracę węchową wykonuje z lekkością i chęcią. Ponadto z uwagi na doskonałe zdolności węchowe może być z powodzeniem wykorzystywany w akcjach ratunkowych, przy poszukiwaniu ludzi w lawinach i pod gruzami, a także do wykrywania narkotyków itp.. Przejawia również predyspozycje do pilnowania stad oraz pracy w zaprzęgu.
Bardzo ciekawa jest historia tej rasy, hodowanej przed wiekami w zachodnich Czechach, w Kraju Chodów zwanym w języku czeskim Chodsko. Chodsko , to najbardziej na zachód wysunięty region Czech, okolice Domażlic. Przez wiele wieków zapomniany, przypomniano sobie o nim dopiero w końcu XIX w., pod wpływem powieści historycznej Aloisa Jiraska, pt. „Psohlavci” (Psogłowi). Czescy patrioci zainteresowali się wówczas kulturą, obyczajami, strojami i trybem życia prastarego ludu Chodów, w którego życiu istotną rolę odgrywał pies. Chodowie byli bowiem strażnikami zachodniej granicy Czech i tamtejszych lasów. W charakterystycznym stroju; w długim płaszczu, kapeluszu z dużym z rondem , z długim czekanem w ręku i ze średniej wielkości podobnym do wilka, czujnym psem przewodnikiem u boku przemierzali lasy zachodnich Czech. Od wieków był to zawsze lud wolny. Pierwsze przywileje nadał im 1325 r. król Jan Luksemburski – dotyczyły one początkowo tylko 11 chodskich wsi. Następnie w 1576 r. cesarz Rudolf II uznał stary zwyczaj Chodów nadając im prawo do używania długich i krótkich strzelb, jak również odpornych na warunki klimatyczne, wytrzymałych i czujnych psów średniej wielkości.
Wraz z rozwojem hodowli owiec w tym regionie, zaczęto przystosowywać chodskie psy do roli pasterzy owiec, a Chodowie zaczęli być wykorzystywani do pilnowania stad. Do najbardziej znanych hodowców tych psów czystej krwi należała w XVI w. rodzina Sutków – w tym okresie psy te były nazywane chodskimi psami pasterskimi albo wilczakami.
Pierwsze rysunki i obrazy tych psów pojawiły się dopiero w końcu XIX wieku, a w 1895 r. postawiono w Hradku koło Domażlic pomnik przywódcy chodskiego powstania z 1693 r. Jana Koziny z chodskim psem u boku – i to właściwie wszystko co w końcu XIX w. wiedziano o wyglądzie psa tej rasy.
W tym okresie Chodowie przyjęli głowę psa za swój herb, a uznawane dotychczas za obraźliwe dla nich określenie „Psohlavci”, czyli Psogłowi, za nazwę swojego ludu. Na fali mody na kulturę i historię prastarego ludu Chodów (Psogłowych) od początku XX w. podejmowane były w Czechach próby odtworzenia rasy chodskich psów.
Początki były bardzo trudne, gdyż brakowało jednoznacznego obrazu czy opisu wyglądu tego psa na starych rycinach. Brakowało również jednakowych przedstawicieli tej rasy. W związku z odtwarzaniem rasy na bazie kilku osobników, do tej pory pojawiają się wynikające z dalszego czy bliższego pokrewieństwa różne problemy hodowlane, najczęściej z budową i umaszczeniem oraz z płodnością psów i suk. Ostatecznie w końcu XX w. czescy hodowcy pod przewodnictwem doświadczonego kynologa Jana Findejsa uznali, że udało im się odtworzyć rasę i w 1989 r. odbyła się w Domażlicach pierwsza wystawa chodskich psów.
Pierwszy Chodsky pes sprowadzony zostały do Polski w 2003 r. do hodowli „z Coyoacan FCI”, był to Falco Daraskar, doskonale spisał się w roli obrońcy, stróża i opiekuna całej gospodarskiej zwierzyny. W 2007 r. Falco zdał egzamin w Polskim Towarzystwie Kynoterapeutycznym jako pies terapeuta. Nastepnie w 2004 r. do hodowli została sprowadzona suczka Gyrra Daraskar, która stanowiła znakomite towarzystwo dla starszego psa i dopiero ta para pokazała w pełni walory psów rasy Chodsky pes. W 2006 r. do hodowli przywieziono z Czech jeszcze jednego psa,był nim Karus z Dasickeho zatisi. 26 kwietnia 2008 r. urodziły się w Polsce pierwsze szczenięta tej rasy: 2 pieski i 2 suczki.
Po latach starań czeskich hodowców, 29.04.2019r. rasa została tymczasowo uznana przez FCI
Tekst opracował: Piotr Czarkowski
